Erozja szkliwa. Przyczyny i profilaktyka.

Erozja szkliwa. Przyczyny i profilaktyka.

girls-685787_640Pacjenci często borykają się z problemem ubytków, które same w sobie nie stanowią jeszcze zmian próchnicowych, ale mogą do nich się wydatnie przyczynić. Erozja szkliwa polega na uszkodzeniu powłoki tkanki twardej zęba, którą powodują reakcje chemiczne zachodzące na skutek oddziaływania kwasów i innych agresywnych związków, których ilość powoduje, że ślina nie może ich zneutralizować. Im mniej śliny wytwarzają nasze gruczoły w jamie ustnej, tym większe ryzyko demineralizacji i odwapnienia szkliwa zębów. Do tego procesu mogą przyczyniać się pokarmy i napoje, gdzie występują duże ilości kwasów zaburzających prawidłowy odczyn pH w jamie ustnej. Ich źródłem są przede wszystkim soki owocowe, cytrusy, popularne napoje gazowane, sosy na bazie octu winnego, białe wino, piwo oraz niektóre warzywa. Innym źródłem kwasów są bakterie, których produktem przemiany materii są właśnie kwasy. Należy tutaj wyraźnie zaznaczyć, że o erozji szkliwa mówimy w przypadku niekorzystnych zmian, ale bez udziału mikroorganizmów, których produkty przemiany materii także wpływają negatywnie na kondycję szkliwa.

Charakterystycznym objawem erozji jest matowienie szkliwa, nierówności na powierzchni zębów i pojawianie się przebarwień. Może także wystąpić ból przy gorących i zimnych posiłkach, podobnie jak w przypadku nadwrażliwości. Jak wiadomo lepiej zapobiegać niż leczyć, dlatego też warto udać się do dentysta Częstochowa, aby ze specjalistą skonsultować odpowiedni dobór środków profilaktycznych. Na pewno po spożyciu kwaśnego pożywienia dobrze jest napić się mleka lub roztworu sody oczyszczonej, co zneutralizuje kwasy. Nie należy natomiast od razu szczotkować zębów. Używana przez nas szczoteczka powinna posiadać odpowiednią twardość włosia. Jeżeli będzie ona zbyt duża, wówczas istnieje ryzyko, że będzie zdzierała szkliwo. Istnieje również cała gama specjalistycznych preparatów w postaci żelu, które pozwolą na częściową remineralizację szkliwa. Zatykają one kanaliki zębowe i chronią, przed utratą przez zęby jonów wapnia i fosforu. Z lekarzem należy natomiast skonsultować odpowiednią częstotliwość aplikowania środka.

Dodaj komentarz